We hebben afscheid moeten nemen van een dierbaar iemand. En ik gebruik niet graag het woord “moeten”, want ik geloof erin dat je in bijna alles in het leven een keuze hebt. Dus dat heel veel dingen “mogen”. Maar helaas hoort de dood ook bij het leven en dat gebeurt, daar heb je geen keuze in. Dat “moet”.
Nu merk ik zelf dat rouwen best hard werken is. Het kost veel energie, al die gevoelens. Je kunt verdrietig zijn, misschien boos of in verwarring. En iedereen mag het op zijn eigen manier doen.
Het verdriet hoeft geen plekje te krijgen, het hoort gewoon vanaf nu bij je. En dat is oké. Soms denk je in verdriet terug en soms met een lach, dankbaar dat diegene in je leven is geweest.